Tijdens dit schooljaar willen we met ons schoolteam en met alle klassen en kinderen samen werken rond ‘waarden’. Elke klas koos intussen een ‘waarde’ waaraan zij de komen de maanden bijzondere aandacht willen schenken.
Tijdens de maandvieringen worden ook de ‘waarden’ die gekozen werden door de andere klassen toegelicht en onder de aandacht gebracht.
We hopen dat we allen binnenkort de waarden zullen herkennen of afleiden uit het gedrag van ons schoolteam en de kinderen. Van leerlingen, leerkrachten, directie en zelfs van de ouders?
Een katholieke school beleeft zonder het vaak onder de aandacht te brengen- heel wat humane waarden (beleefdheid, dankbaarheid, zorgzaam, openheid, vertrouwensvol, respectvol, verdraagzaamheid, hulpvaardigheid, geduld, vriendelijkheid,…).
In de godsdienstlessen verbinden we al die waarden met hoe Jezus ze zelf beleefd heeft en met wat Hij erover gezegd heeft: zijn woord en zijn voorbeeld.
Toch willen we dit schooljaar nog een stapje verder gaan en ‘overal’ -op school, op straat, thuis,…tonen dat we een waard(n)volle school zijn!
Werken we allemaal mee?
Waarden die we belangrijk vinden en die gekozen werden door de klassen:
1P: Zelfredzaamheid
1K: Beleefdheid
2KA: Ik ben eerlijk!
2KB: We dragen zorg voor alles en iedereen.
3K: Zorg dragen voor ons gerief en dat van anderen
1A & 1B: Orde en netheid
2L: Geduld
3A & 3B: Respect
4L: Verdraagzaamheid
5A: Opkomen voor anderen
5B: Elkaar helpen
6L: Vriendschap
23 juni 2017
EEN WEEK OM NOOIT TE VERGETEN
Meneer van der Peet - Annie M.G. Schmidt
Zoals iedereen wel weet, kan meneer Van der Peet
niet zo bijster goed tegen de hitte.
O, hij had het zo heet en hij heeft zich ontkleed
en hij is in de koelkast gaan zitten.
’t Was een heerlijk gevoel want daar had hij het koel
en hij is er zijn krantje gaan lezen.
Maar het hele gezin zocht zich gek in ’t begin
en riep steeds: “Waar zou vader toch wezen?”
En het duurde een week voor de keukenmeid keek
in de koelkast op zoek naar augurken.
En ze slaakte een kreet, want meneer Van der Peet
zat daar midden op ’t ijs op zijn hurken.
Ach, ze wisten geen raad. Als een diepvriestomaat
zat hij daar in het ijs opgesloten.
Maar mevrouw zei heel wijs: “Leg het hele blok ijs
bij de kachel, voorzichtig, niet stoten.”
Bij het knappende vuur smolt het ijs op den duur
en meneer Van der Peet kon weer praten.
“Hoe, wat heb ik het heet”, zei meneer Van der Peet.
“Waarom heb je me daar niet gelaten ?”
Nu vertelt hij het vaak aan een klant in de zaak.
“‘k Heb een week in de koelkast gezeten.
’t Was er zo fijn, ik bedoel: ’t was zo rustig en koel.
’t Was een week om nooit meer te vergeten.”
7 juni 2017